Vier en een half jaar lang heb ik naar dit moment toegewerkt. Het afstuderen. Klaar zijn met de opleiding en eindelijk het échte leven beginnen. Geen huiswerk meer, geen toetsen, geen docenten en geen klasgenoten. Ik keek er al vanaf jaar één naar uit. Het moment dat ik eindelijk klaar zou zijn en zou kunnen starten met afstuderen. Helaas verliep alles niet zo makkelijk als ik had gedacht en verwacht.
Ben ik er wel klaar voor?
Ik heb last van twijfels. Ben ik er wel klaar voor? Heb ik in die jaren voldoende kennis vergaard om zo meteen ergens te gaan werken? Ik heb hard gewerkt, soms gebikkeld, maar toch. Kan ik het doen? Kan ik een werkgever gaan bieden wat hij wil. Kan ik alles uit mijzelf halen om me te storten op een baan?
Het leven zo bevalt me ook wel. Met verplichtingen maar niets nog super serieus. Een bijbaantje naast je studie, maar nog steeds voldoende vrije tijd om te doen wat je wilt. Natuurlijk wil ik ook verder met mijn leven en nieuwe uitdagingen aangaan, maar ben ik daar nu echt klaar voor? Ik ben bang van niet.
Derdejaars stage
De twijfels sloegen toe voor mijn stage in het derde leerjaar van de studie. Ik wist totaal niet welke richting ik op wou gaan. De kennis die ik had over al de mogelijkheden die ik had was er ook niet. Ik koos voor iets makkelijks. Een sector waarin altijd wel stages aan werden geboden. En wat me wel oké leek. Niet leuk, niet spannend en ook niet uitdagend, gewoon oké. En ik dacht dat dat wel voldoende zou zijn. De keus die ik toen heb gemaakt is voor mij de meest verkeerde keus geweest die ik ooit in mijn leven heb gemaakt. Je zit 20 weken op een plek waar jij je niet thuis voelt. Voor mij had het zelfs tot gevolg dat ik last kreeg van paniekaanvallen. Elke avond maar weer.
Ik had kunnen stoppen. Hier heb ik ook wel 1000000 keer aan gedacht. Maar wat dan? Dan had ik een minor moeten volgen die ik niet leuk vond.
Afstuderen
Toen ik in september begon met mijn laatste minor wist ik dat ik op zoek moest naar een afstudeeropdracht. Ik vond het eng, gezien mijn vorige ervaring met stage. Nu is het wel wat anders, maar toch. Stel dat ik het zo meteen weer niet leuk vind. Wat dan? Ga ik door of stop ik? Zoek ik wat anders?
Op dit moment heb ik vooral moeite met het vinden van een opdracht die aansluit bij de competenties die ik nog moet behalen. K#t competenties. Ik heb er niets mee. Ik ben van mening dat je zeker jezelf doelen mag stellen, dat je ergens aan moet werken. Maar verplichte handelingen uitvoeren, terwijl die misschien nier eens zo bij jou als persoon passen vind ik onzin.
Hoe nu verder?
Wist ik dat maar. Wil ik hierna een baan zoeken in de richting van mijn studie of wil ik iets helemaal anders? Doordat ik de laatste twee jaren niet als positief heb ervaren weet ik het niet meer. Ik zou iets anders willen doen, maar dat kost tijd en geld. Misschien neem ik een tussenjaar om na te denken over wat ik nou echt wil en ga ik reizen. Ik twijfel, ik weet het nog niet.
Weet jij al zeker wat je wil gaan doen als je klaar bent? En herken je deze twijfels?
afbeelding via Tumblr
Over ons.
Hi! Wij zijn Saar en Rens, twee twintigplussers uit Friesland. Noord Blauw is de blog waar wij alles op delen wat wij leuk vinden.
