Toen ik in 2010 begon aan mijn HBO opleiding had ik nooit
durven dromen dat ik nu nog zou studeren. Het plan was om in 2014 af te
studeren. Ik dacht dat ik meteen de goede opleiding had gevonden en dat die
vier jaar met plezier zou gaan doen. De realiteit was echter anders. Na een
paar maanden voelde ik dat ik niet op mijn plek zat en dat dit niet de juiste
studie voor mij was.
Inspirerende SLB gesprekken
Ik probeerde die twijfels uit te schakelen. Iedereen die
ik vroeg had twijfels over zijn of haar opleiding. Het was gewoon even wennen.
Ik ging door, hup, die twijfels zouden wel weer verdwijnen dacht ik. In mei had
ik een gesprek met mijn SLB’er en dat veranderde voor mij alles. Zij dacht niet
dat ik de opleiding zou halen, ik hoefde volgens haar ook geen hbo te doen, mbo
was voor mij ook goed genoeg, bladiebladiebla. Op dat moment ging bij mij echt
de knop om en heb ik besloten om te stoppen met die opleiding.
Dit was dus in mei, ik had inmiddels al 54 van de 60
punten behaald en was op zoek naar een stageplek voor het tweede jaar. Waarschijnlijk
had ik doorgezet met mijn opleiding als het gesprek met mijn SLB’er niet zo
slecht was verlopen. Ik twijfelde in die tijd nog steeds aan mijn opleiding en
het hebben van een SLB’er die geen vertrouwen in mij had was de druppel die de
emmer deed overlopen.
Het aan iedereen vertellen
Het moeilijkste vond ik het nog om het aan mijn ouders te
vertellen. Zij hadden dat schooljaar voor mij betaald en waren trots dat ik het
hbo kon gaan doen. Alle twee hebben ze zelf niet gestudeerd. Gelukkig
reageerden ze niet super boos of verdrietig. Natuurlijk vonden ze het jammer
dat ik een jaar lang een opleiding had gedaan maar nadat ik alles had uitgelegd
snapten ze mij ook wel. Mijn vriendinnen vonden het ook niet raar dat ik was
gestopt ze wisten dat ik al een hele tijd twijfels had.
Zelf vond ik het wel erg. Het voelde alsof ik had gefaald
en dat ik een mislukkeling was. Mijn Propedeuse heb ik helaas net niet gehaald.
Op 1 toets na. Heel erg jammer, maar ik had de P toch niet bij mijn nieuwe
opleiding kunnen gebruiken.
Ik heb er geen spijt van
Mijn
studievertraging is dus eigenlijk een bewuste keuze geweest. Ik heb er
zelf voor gekozen om te stoppen met die opleiding. Ik heb erg geen spijt van.
Wel had ik me van te voren meer moeten oriënteren op een vervolgopleiding na de
havo. Dit heb ik niet al te slim aangepakt. Inmiddels ben ik aan het
afstuderen. Een jaar later dan ik eigenlijk had moeten doen. Iets wat mijn oude
SLB’er waarschijnlijk nooit had gedacht.
Ik snap trouwens dat niet iedereen dit ziet als studievertraging. Ik rond immers deze nieuwe studie hopelijk wel binnen de 4 gestelde jaren af.
Ik snap trouwens dat niet iedereen dit ziet als studievertraging. Ik rond immers deze nieuwe studie hopelijk wel binnen de 4 gestelde jaren af.
De komende maanden
zullen er meer blogposts online komen waarin verschillende personen hun verhaal
over studievertraging gaan vertellen. Verhalen waarin de keuze voor
studievertraging bewust is geweest maar ook verhalen waarin de vertraging lag
aan onvoorziene omstandigheden.
Over ons.
Hi! Wij zijn Saar en Rens, twee twintigplussers uit Friesland. Noord Blauw is de blog waar wij alles op delen wat wij leuk vinden.
